Vanmorgen 10 over 7 wakker. Eruit en een prachtige zonsopkomst!
Lief schoot voor me de douche in, dus even naar beneden gegaan.
Toen ik erin kon eerst wegen. Ships... aangekomen. Ik keek alleen naar het achterste cijfer. Ik keek nog eens, en nog een keer. Een foto ervan gemaakt en toen een klein vreugdedansje gedaan. Onder de 89!!
30 juli 2021 voor het laatst onder de 89 geweest.
Na het poedelen een zelfde ontbijt als gister. Pancakes met Griekse yoghurt en bosvruchten.
De kippies losgelaten. Een rondje tuin. En op de feits naar de stad gegaan.
Nog wat leuke kleding gescoord, zelfs een (per ongeluk) maat 42 die past. Ietwat strak, maar ging soepel over mijn forse benen.
Op de terugweg gelijk bij de fietsen maker langs gegaan, want gister was ik mijn fietssleutel kwijt en besefte dat ik er maar 1 had gekregen bij mijn nieuwe slot. Gelukkig vond ik 'm in een andere jas, maar toch...
En mijn achterlicht deed het niet.
Een reservesleutel moet ik zelf bij laten maken.Zij zeiden dat ze dat gezegd hadden, ik ontken, geen zin in een spelletje welles-nietes, wat je toch gaat verliezen, zelfs al is dat klantonvriendelijk. Want... de klant is koning. Die heeft altijd gelijk. Als mensen dat tegen mij zeggen, zeg ik altijd: Ja, koning, maar geen keizer! Ik hoef niet alles te pikken.
Het achterlicht ging aan. Hoe deed je dat dan??? Er zit gewoon een schuifknopje op de lamp. Oooohhh haahaha... Had gezocht maar niet gevonden. Mijn vorige accu ging aan op mijn stuur, net als mijn voorlicht.
Hadden ze bij aflevering ook wel een mogen vertellen.
Ik had inmiddels al 4 bekeuringen kunnen hebben.
Weer thuis was lief weg. Op het gemak de kleding gepast.
Eens geappt of ie wel thuis zou lunchen? ja.
Twee boterhammen met Friese nagelkaas en caramel met roomboter en zout.
Zat ietwat een beetje weg te dutten, schrok op, keek op de klok.. Oeps... Racen.
Naar het werk gefietst. Een grote zak met de 'bewaardoosjes' in mijn fietsmand voor op het werk.
Een rustige gevulde middag gewerkt.
Nog meer zieken onder collega's.
Lekker op tijd naar huis.
Geijk de beestjes verzorgd. Een van de Zware jongens morgen nakijken. Een vies achterwerk. Isniegoed!
Een kop koffie met lief en aan het eten begonnen.
Tegen 7 uur was het klaar, gaat z'n telefoon. Die ging hij opnemen; zei hij.
Aldus... tegen 8 uur zaten we eindelijk aan een bord net nog warme zo gaar weg te slikken bloemkool, verzoutte jus, lauwe tartaar die door en door gaar was, en net nog warme aardappelen.
Daar baal ik zooo van. Kan het nog zo belangrijk zijn, met een uitzondering daar gelaten, kun je zeggen: We gaan net eten, ik bel je straks terug. Of je laat 'm bellen.
Nu stond mijn eten te verpieteren.
Dat haat ik.
Ik ben moe, heb slaap, koud en ietwat hoofdpijn.
Zo lekker naar bed.
Morgen een ochtenddienst.
