Goed geslapen wel.
Om tien over acht eruit. Douchen.
Vandaag is mijn dochter jarig. 39 jaar geleden dat ik voor het eerst moeder werd.
Wat een feestelijke dag zou mogen wezen, staan de tranen me nader dan een lach.
Het ligt niet aan mij, zei ze, de laatste keer dat ik haar heb gesproken, bijna een jaar en drie maanden geleden. 28 februari 2023. We liepen elkaar toevallig tegen het lijf.
Net als mijn zoon: Het ligt niet aan jou, mam.
Aan wie dan wel?
Ik zie mijn dochter al niet meer sinds 28 augustus 2022. Mijn zoon amper. En mijn kleinzoon heb ik niet meer mogen vasthouden sinds ie zeven weken was.
Maar het ligt niet aan mij...
Ik heb haar een zelfgemaakte kaart met de drum mouse gestuurd. Vanmorgen nog geappt. Nul komma nul reactie. Niet eens: Dank.
Zoals al sinds begin september 2022.
Vanmorgen regende het. Een handje voer door de deuropening en duifjes, merels, kauwen en heggemusjes kwamen lekker ontbijten.
Voor mezelf een chiazaaddrankje.
Vanmorgen zat ik eindelijk weer op het gewicht wat ik hier het laatst had ingevuld, weken geleden.
Lief heeft me gefeliciteerd. Dat was het.
Verder heeft ie zo'n beetje achter de pc gezeten tot ie vertrok vanmiddag. Op een kop koffie en lunch na.
Twee boterhammen met gekookt ei, mayo en ketchup.
Wilde eigenlijk alleen vier eieren met mayo.
Maar goed, dit is ook prima.
Lief vertrok rond twee uur. Ik ben gaan puzzelen.
Ik had het koud, dus niet naar buiten. Nog wel even gedacht om te proberen een ommetje te maken. Gaat het niet, ga je terug!
Maar ben op de bank een film gaan kijken. Met Nicole Kidman, Kirsten Dunst en Collin Farell. Iets over een gewonde Yankee in het zuiden tijdens de oorlog toen.
Rare film. Bijna de hele film donker.
Ondertussen appte lief steeds iets over de kittens en foto's erbij.
Het grijsje is van een ander poes en jonger. De keus is nu het zwartje met witte neus, een tijger met witte neus of twee tijger zonder wit. Waarvan eentje een halve staart mist. In de stal ergens verloren gegaan. Achter iets blijven hangen of een paardenhoef erop..
Ik had al gezegd: Als het grijsje niet kan, dan een van de twee andere tijgers zonder wit. Die met wit lijkt teveel op Schattekat. Te zien aan de grote poten een katertje. Ook een verschrikkelijk lief koppie, hoor. Daar niet van.
Maar dat is dan een van de twee rechtse poesjes.
Maar mijn hart gaat dan uit naar die met de halve staart.
Daarna Bridgerton gaan kijken. Alle afleveringen, vier maar.
Tussendoor zo geen zin om de Chili te eten. Een stuk apfelstrudel in de fryer gedaan. Met slagroom ernaast. Na de fryer natuurlijk.
Mijn dochter is jarig. Ik ben 39 jaar moeder. Dan maar zelf ietwat vieren. Zelfs mijn zoon heeft me niet gefeliciteerd. En toen kwamen eindelijk de tranen.
Toen Bridgerton afgelopen was, heb ik de dieren nog verzorgd. De tutten uit het hoekje gevist en bij de voerbak gezet.
Hooi en kruiden voor de nijnen. Daar was het egeltje ook. Ook gelijk voer gegeven in het poezenhotel. Poosje staan kijken.
Nog heel even geappt met lief die naar bed ging.
Ga nog een koppie thee nemen en dan ook maar naar bed.
Morgen een nieuwe dag!
